Rodzina jako mała grupa oparta na więzi osobowej, gdzie kontakty są częste, bezpośrednie i o wysokim stopniu intymności, kształtuje u młodego człowieka wysoką świadomość identyfikacji z nią i jej wartościami. Tu dziecko uczy się solidarności. Rodzina zaspokaja podstawowe potrzeby nie tylko materialne, ale również takie jak: poczucie bezpieczeństwa, miłości, akceptacji.

Poszukiwania subkultury, z którą wiązałyby się jakieś moje emocje trwały niezwykle długo. Ale uważam, że ukończyłam je sukcesem. Najbliższa mi okazała się subkultura RASTAFARIAN. Praca na ten temat skłoniła mnie do wielu przemyśleń i rozważań.

Zakres użycia terminu „kultura” nieustannie ulegał i nadal ulega zmianom. Jest to niestety nieuniknione dla wyrażeń językowych, które wchodzą w obręb słownictwa różnych grup społecznych i zawodowych, nie dają się one bowiem jednoznacznie uściślić. Zakres pojęcia „kultura” można jednak wyznaczyć za pomocą określenia przedmiotu badań danej nauki. Gdy usystematyzujemy sposoby badań kultury stwierdzimy, że można je podzielić na dwie odmienne grupy.

Początek to starożytna Grecja gdzie istniały zasady estetyczne, demokracja, architektura. W średniowieczu to klasztory były traktowane jako ośrodki tworzenia kultury, ponieważ człowiek nie mógł według wówczas panujących zasad nic stworzyć był tylko narzędziem w rękach Boga.

Czym jest podkultura i podkultura młodzieżowa - Czy podkultury są zagrożeniem, czy też może szansą rozwoju dla młodych ludzi? Pytanie postawione w temacie jest trudne i złożone i aby poprawnie na nie odpowiedzieć chciałbym najpierw skupić się na zdefiniowaniu pojęcia podkultury i podkultury młodzieżowej.