Uczenie się: czynniki (poza zdolnościami indywidualnymi i cechami temperamentalnymi) wpływające na nabieranie wprawy.

Uczenie się to skomplikowany proces zdobywania i gromadzenia doświadczeń. W jego wyniku powstają nowe formy zachowania się i działania lub następuje modyfikacja zachowań i działań wcześniej nabytych. Wskutek uczenia się opanowany zostaje cały system wiadomości, umiejętności, nawyków, przyzwyczajeń, przekonań. Celem uczenia się jest przystosowanie się do zmian w otoczeniu.

1. Uczenie się jako ujawnianie w zachowaniu nowego doświadczenia.

Podstawowe prawidłowości uczenia się i nauczania, strategie uczenia się, pamięć i zapominanie.

Czynniki warunkujące efektywność uczenia się.

Literatura :

Z. Włodarski, A. Matczak , Wprowadzenie do psychologii, W –wa 1996, rozd.3.

Uczenie się odgrywa bardzo ważną i znaczącą rolę w życiu człowieka, gdyż w znacznie mniejszym stopniu niż organizm zwierzęcy dysponuje on gotowymi, wrodzonymi formami zachowania się. Omówię tu znaczenie uczenia się w okresie dzieciństwa, czyli od urodzenia się dziecka do osiągnięcia przez nie dojrzałości szkolnej. Uczenie się to ciągły rozwój, który następuje w wyniku ćwiczenia i wysiłku dziecka.

Aktywność edukacyjna dorosłych przeżywa swój renesans wraz z rozwojem i zmianami we współczesnym społeczeństwie postindustrialnym. Czy osoby dorosłe są w stanie uczyć się efektywnie? Odpowiedź twierdząca na te pytania jest podstawą tworzenia systemów kształcenia zawodowego, które jest swoistą inwestycją w ludzi.

Proces uczenia się jest w psychologii rozpatrywany w różny sposób. Jedni autorzy ujmują go bardzo szeroko i każde doświadczenie zdobywane przez jednostkę uważają za uczenie się niezależnie od tego, czy było zamierzone czy nie. Inni natomiast wyznaczają uczeniu się węższy zakres i nie włączają do tego procesu wszystkich zmian w zachowaniu się osobnika, lecz tylko niektóre.

Teorie uczenia się społecznego / wg Bandury /

Typy modelowania

Pojecie modelowania odnosi się do procesu uczenia się zachowań poprzez obserwowanie zachowań innego człowieka – modela, którego istotę stanowi naśladowanie tego, co robią inni ludzie.