Psychologia wychowawcza -obejmuje całokształt zagadnień związanych z wychowaniem i nauczaniem. Ale wiemy, że psychologia wychowawcza jest bardzo ściśle związana z psychologią rozwojową.
Sztuka odwołuje się wprost do wyobraźni ludzi, a zatem odpowiada naturalnemu porządkowi rozwoju człowieka i stworzonej przez niego kultury. Zarówno w kulturze, jak i w rozwoju osobniczym obraz poprzedza ideę, wyobraźnia poprzedza myśl teoretyczną, więc w wychowaniu należy zachować ten porządek i kształtować te sfery osobowości, za pomocą których jednostka reguluje swoje stosunki z innymi ludźmi, z naturą i kulturą.
Reforma systemu edukacji to jedna z czterech wielkich reform ustrojowych przygotowanych przez rząd Jerzego Buzka. Od chwili, kiedy zostały przedstawione jej założenia, wzbudzała chyba najwięcej emocji wśród społeczeństwa polskiego a zwłaszcza w środowisku samych nauczycieli.
Wpływ wychowawczy rodziny jest najsilniejszy we wczesnych stadiach rozwoju, w okresie dzieciństwa, gdy jednostka nie podlega jeszcze, lub podlega w ograniczonej mierze, oddziaływaniom innych instytucji, a za opiekę nad nią i jej wychowanie odpowiedzialni są przede wszystkim rodzice.
Sama nazwa pedagogika jest pochodzenia greckiego i oznacza “kierowanie dzieckiem”. Pierwotny sens tej nazwy nie wskazywał na teoretyczny charakter pedagogiki lecz uwydatniał jej praktyczne znaczenie. W czasach greckich dzięki działalności sofistów – pedagogika stała się nie tylko praktycznym działaniem wychowawczym, lecz również refleksją nad warunkami i celami tego działania oraz nad jego skutecznością. Obecnie pedagogika jest jednorodną nauką zajmującą się całością zjawisk wychowawczych, tzn. warunkami, w których one przebiegają, celami, którym mają służyć, procesem i treścią działalności wychowawczej, metodami, które mają jej zapewnić skuteczność, oraz instytucjami, które tą działalność prowadzą.
System jak podaje „Encyklopedia pedagogiczna” Pomykały to zintegrowany układ sprężonych ze sobą i współdziałających elementów, których funkcjonowanie ma zapewnić osiągnięcie zamierzonego celu, natomiast
system wychowania to sprężony układ wszystkich instytucji, grup, organizacji
i urządzeń, przez które wiedza naukowa, światopogląd, ideologia, systemy wartości, ideały, wzory osobowe docierają do społeczeństwa.
Każda firma aby mogła funkcjonować musi posiadać własny system normatywny, który wskazuje poszczególnym grupom pracowniczym jak powinni postępować, jakiego zachowania powinni się wystrzegać, jakie nagrody lub kary mogą ich spotkać za stosowanie się lub niestosowanie się do wskazanych przez zakład wzorców zachowania. Ludzie podejmujący pracę w zakładzie, kierują się własnymi potrzebami, oczekiwaniami i aspiracjami.
Wydawać by się mogło, iż trudno o bardziej oczywiste pojęcia niż pojęcie nagrody i kary, a tym samym metody nagradzania i karania w procesie wychowawczym.
Rodzina jest małą, naturalną grupą społeczną, w której centralnymi rolami są role matki i ojca, stanowi całość względnie trwałą, podlegającą dynamicznym przekształceniom związanym głównie z biegiem życia jednostek wchodzących w jej skład; opiera się ona na zastanych tradycjach społecznych i rozwija własne tradycje.