Wedle psychologów, psychoanalityków i antropologów kultury na świecie współistnieją dwa pierwiastki: męski i żeński. Cnoty męskie to logika, dążenie do władzy, chęć walki, konkurowania, natomiast cnoty kobiece to opiekuńczość, delikatność, współczucie i intuicja. Te ostatnie przez wieki kryły się w cieniu, wydawały się mniej istotne, mniej potrzebne. Miejsce kobiety w społeczeństwie wyznaczała jej fizjologia. Możliwość wydawania na świat potomstwa i konieczność opieki nad nim skazywały ją na zamknięcie w „sferze domowej”.