Zaburzenia życia emocjonalno-uczuciowego to zagadnienie złożone, przysparzające badaczom licznych problemów. Po pierwsze zaburzenia te powstają w toku rozwoju psychologicznego, którego tempo bywa zróżnicowane u poszczególnych dzieci. Odróżnienie problemów, będących odbiciem różnych rytmów rozwoju psychologicznego, od tych które sugerują istnienie głębokich problemów emocjonalnych, to dodatkowe zagadnienie występujące przy pracy z dziećmi. W tym miejscu trzeba zaznaczyć, że dzieci często nie potrafią mówić wprost o problemie.

Te różnice nie dotyczą tylko budowy ciała, ale przede wszystkim mózgu, najważniejszego narządu dla ludzkich emocji i działań, co daje w efekcie każdej z płci odmienne spostrzeżenia, preferencje, zachowania.

Przez ostatnie dziesięciolecia naukowcy szukali odpowiedzi na pytanie : co konkretnie różni obie płcie ? I tak, lekarze, przyrodnicy, psychologowie i socjologowie pracując niezależnie od siebie dokonali wielu odkryć, które zebrane razem tworzą obraz uderzającej wręcz asymetrii płciowej.

Zaburzenia czynności psychicznych są ściśle związane z nieprawidłową funkcją określonych struktur mózgowych. Niektóre struktury mózgowe odgrywają tu szczególną rolę. W korze czołowej i skroniowej dokonuje się integracja i kontrola procesów poznawczych, emocjonalnych i motywacyjnych, przy czym obie półkule mózgu wykazują specjalizację (lateralizację czynnościową) w zakresie niektórych funkcji psychicznych, np. półkula lewa jest bardziej wyspecjalizowana w zakresie procesów werbalnych, a półkula prawa emocjonalnych i przestrzennych.

Dzieci nadpobudliwe psychoruchowo, a także dzieci wychowywane w negatywnych warunkach - pochodzące ze środowisk zaniedbanych, o niskim poziomie kultury cechuje także brak nawyków celowego, zorganizowanego działania. Nie umieją one ani uczyć się, ani bawić, nie potrafią też wykonywać czynności samoobsługowych

Kolejną grupą przyczyn dominującą przy powstawaniu niepowodzenia w nauce szkolnej są przyczyny emocjonalne. Wszystkie emocje, ujawniają się głównie w stosunkach z innymi ludźmi albo są rezultatem tych stosunków. Przyczyny emocjonalne wiążą się ściśle ze społecznymi. Emocja czy wzruszenie to stan wewnętrzny człowieka. Stan ten możemy odkryć apelując do jednostki, która go przeżywa, albo też wnioskować o nim za pomocą obiektywnej analizy zachowania się tej jednostki.

To choroby, w etiopatogenezie których, w ich przebiegu istotna rola przypada czynnikom Psychicznym. Czynniki psychiczne to przede wszystkim czynniki emocjonalne.

KLASYFIKACJA

I zaburzenia uwarunkowane uszkodzeniem tkanki mózgowej

II zaburzenia psychopodobne, zaburzenia bez Wyraźnie określonej przyczyny somatycznej Lub bez uszkodzenia tkanki mózgowej

Podgrupa: zab. psychosomatyczne

Na którą składają się nast. Zaburzenia: