Sztuka odwołuje się wprost do wyobraźni ludzi, a zatem odpowiada naturalnemu porządkowi rozwoju człowieka i stworzonej przez niego kultury. Zarówno w kulturze, jak i w rozwoju osobniczym obraz poprzedza ideę, wyobraźnia poprzedza myśl teoretyczną, więc w wychowaniu należy zachować ten porządek i kształtować te sfery osobowości, za pomocą których jednostka reguluje swoje stosunki z innymi ludźmi, z naturą i kulturą.

Przedmiotem zainteresowań socjologii są przede wszystkim ludzie, także wytwory materialne lub duchowe, które są owocem ich pracy. Specyficzna dla tej nauki perspektywa oznacza zainteresowanie współżyciem ludzi ze sobą oraz efektami tego współżycia. Uczestniczenie w każdej wspólnocie byłoby niemożliwe bez procesu komunikowania, dlatego proces komunikowania jest jednym z najważniejszych zagadnień w dorobku rozważań dotyczących kultury. Choć termin “kultura” może wydawać się zupełnie jasny, będzie on wymagał uściślenia w dalszej części artykułu.