Przebieg rozwoju emocjonalnego - pierwszym objawem zachowania emocjonalnego u dziecka – noworodka jest ogólne podniecenie spowodowane silną symulacją, które przejawia się globalną aktywnością dziecka. Stan ogólnego podniecenia przechodzi pod koniec okresu noworodka w proste reakcje zadowolenia lub niezadowolenia.

Rytmy biologiczne – to cykliczne zmiany procesów fizjologicznych w czasie. Każda funkcja wewnątrz ustrojowa podlega rytmicznym zmianom poziomu. Znajomość tych zmian ułatwia planowanie działalności człowieka i zrozumienie tych zjawisk biologicznych[1]

 Psychologia jest to nauka o zjawiskach i procesach psychicznych ( Kopaliński „Słownik wyrazów obcych”). Analogicznie psychologia rozwojowa zajmuje się badaniem rozwoju psychicznego. Można ją podzielić na filogenetyczną, której przedmiotem badań są zwierzęta oraz ontogenetyczną- zajmującą się człowiekiem. Zadaniem psychologii rozwojowej jest badanie procesów rozwoju psychicznego, właściwości psychicznych dziecka w różnych etapach jego życia oraz badanie czynników, pod którym wpływem doskonali się psychika i świadomość dziecka.

Samowychowanie jest to czynne ustosunkowanie się podmiotu do procesu własnego rozwoju, wyrażające się w regulowaniu swego postępowania i działania według dobrowolnie przyjętych wzorów i systemu wartości. Jest to świadome i celowe kierowanie sobą. Człowiek wychowując samego siebie, staje się podmiotem wychowania, jednostką zaangażowaną w działalność wychowawczą kierowaną na nią bądź na grupę, w której uczestniczy.

Rozwój ruchowy polega na osiąganiu kontroli nad ruchami ciała poprzez skoordynowanie czynności ośrodków nerwowych, nerwów i mięśni. Kontrola ta wywodzi się z rozwoju odruchów i globalnej aktywności, charakterystycznej dla noworodka w chwili urodzenia. W ciągu czterech lub pięciu lat życia osiąga kontrolę w zakresie tzw. dużej motoryki, która dotyczy wielkich powierzchni ciała używanych na przykład przy chodzeniu, bieganiu, skakaniu, pływaniu.

Człowiek w ciągu całego swojego życia przechodzi przez wiele zmian. Dotyczą one sfery: poznawczej, osobowości, emocjonalnej i społecznej. Na sferę poznawczą składa się między innymi myślenie, które jest czynnością obejmującą tak różnorodne procesy jak planowanie, przewidywanie, odkrywanie, ocenianie czy wnioskowanie. Myślenie jest procesem uogólnionego i pośredniego poznania obiektywnej rzeczywistości, w którym odzwierciedlają się najbardziej ogólne i charakterystyczne cechy przedmiotów i zjawisk oraz są wykrywane związki i zależności między nimi.

Jan Paweł II jest jedną z najbardziej znanych osób na świecie . Miliony ludzi uczestniczy w spotkaniach z nim podczas odbywanych pielgrzymek. Miliardy widziały go na ekranie telewizora , na okładkach ilustrowanych magazynów , na znaczkach pocztowych , kolportowanych do najodleglejszych zakątków planety. Wielu słyszało jego mocny a zarazem ciepły i tajemniczy głos – głęboko przemyślało jego wypowiedzi , dotyczące wskazań sytuacji człowieka w współczesności.

Zagadnienie ludzkiej tożsamości jest jednym z centralnych zagadnień w psychologii osobowości. Istnieją jednak bardzo zasadnicze różnice między poszczególnymi kierunkami psychologicznymi w interpretowaniu tego zjawiska. Dzieje się tak dlatego, że psychologiczne interpretacje ludzkiej tożsamości odzwierciedlają spór o podstawowe założenia antropologiczne dotyczące człowieka i natury jego zachowania oraz ostatecznego sensu jego istnienia.