Rodzina – naturalne środowisko wychowawcze; jest tym składnikiem środowiska wychowawczego, który oddziałuje na jednostkę najdłużej, niekiedy przez całe jej życie. Rodzina stanowi jednak zarazem grupę społeczną, elementarną komórkę życie w społeczeństwie. Twórca socjologii August Comte uważał rodzinę za najważniejszą podstawową grupę społeczną, na której opiera się całe społeczeństwo. Niektórzy wiążą ideę ochrony rodziny głównie ze stanowiskiem Kościoła Katolickiego i jego pro rodzinną aktywnością.
Alkohol, papierosy, narkotyki w ujęciu i życiu młodzieży. Dowiedz się, dlaczego używki pojawiają się wśród nastolatków, jak walczyć z tym zjawiskiem i co dorośli mogą zrobić, aby uratować swoje dzieci. Porady i artykuły na temat pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej.
Rodzina jest przedmiotem badań wielu nauk społecznych - psychologii, pedagogiki, socjologii a Psychologię interesują mechanizmy wychowania w rodzinie. To jak realizowane są funkcje rodziny, jakie są style wychowania, postawy rodzicielskie, atmosfera życia rodzinnego, psychologiczne skutki układów rodzinnych.
Przedstawiciele biologii, psychologii i nauk społecznych nie wykazują większych rozbieżności w określeniu pojęcia: środowisko. Przyjmują oni, że „jest to ogół elementów otaczającej człowieka rzeczywistości, które działają jako źródło bodźców i powodują określone przeżycia psychiczne.” Środowisko rozpatruje się z różnych punktów widzenia - mówi się więc o środowisku biologicznym, geograficznym, socjologicznym, wychowawczym, rodzinnym itp.
Marcin miał niebanalne dzieciństwo, ale w miarę typowe. A w wieku wczesnoszkolnym sprowadził się z rodzicami ze wsi do dużego miasta, na wielkomiejskie osiedle – blokowisko. W szkole, w klasie nie mógł odnaleźć sobie miejsca. Podobnie było na podwórku, gdzie dzieci niechętnie się z nim bawiły. Pomimo starań nauczycieli i rodziców nie udało się zbliżyć Marcina do żadnej z grup dzieci. Nie dawało oczekiwanych skutków zapisywanie go do kółek zainteresowań, ognisk itp., ponieważ we wszystkich tych miejscach czuł się odrzucony i nie lubiany.
Przygotowanie lekcji – na jakie czynności powinien zwrócić uwagę nauczyciel. Aby mówić o przygotowaniu lekcji, należy wyjaśnić co się rozumie pod pojęciem lekcja oraz pod pojęciem nauczania i uczenia się. Lekcja jest głównym elementem klasowo – lekcyjnego systemu pracy dydaktycznej. „Jako podstawowa jednostka zinstytucjonalizowanej formy organizacyjnej procesu nauczania-uczenia się, określa ona nie tylko czas pracy nad tematami, na które podzielony jest materiał programowy, lecz wpływa również na tok kształcenia, tzn.
Wychowanie według Muszyńskiego, to wszelkie zamierzone działania w formie interakcji społecznych mające na celu wywołanie trwałych pożądanych zmian w osobowości ludzi.
Aby stwierdzić, jakie są problemy środowisk wychowawczych, musimy dowiedzieć się, czym s środowiska wychowawcze i środowiskowy system wychowania.
Tym, co stanowi o szczególnym uroku młodości, co nadaje jej barwę i intensywność przeżyć, są emocje. Pod względem formalnym wyróżniamy w nich pobudzenie emocjonalne oraz znak emocji – emocje dodatnie i ujemne, to znaczy przyjemne i przykre. Emocje różnią się jednak również pod względem jakościowym, gdyż na przykład radość i miłość to nie to samo, jakkolwiek pobudzenie emocjonalne może być zbliżone, a i znak emocji taki sam.
Te różne rodzaje emocji nazywamy uczuciami.
Zadaniem szkoły w świetle założeń reformy oświatowej jest stworzenie uczniom warunków niezbędnych do osiągnięcia użytecznych i koniecznych umiejętności, które umożliwiają im sprawne funkcjonowanie w życiu zawodowym i zmieniającym się świecie. Pociąga to za sobą konieczność zwalczania niepowodzeń i ich skutków.
Nie ma na świecie takiego systemu pedagogicznego, który lekceważyłby rolę nauczyciela w procesie edukacji. Mimo, iż systemy te tak bardzo się między sobą różnią, panuje w nich zgoda co do tego, że dobre kształcenie i dobre wychowanie może być dziełem dobrego nauczyciela – wychowawcy. Mówiąc o nauczycielu kierujemy swoją uwagę na ideał.
Podmiotowość wg. K. Wieleckiego nie ma zbyt długiej historii. Pojawiało się w wystąpieniach różnych myślicieli, humanistów, i moralistów mimo to nie od razu stało się faktem społecznym, kategorią ideologiczną, czy podmiotem analiz teoretyczno-empirycznych dyscyplin naukowych.
W filozofii gdzie podmiotowość zdaniem P. Sztompki oznacza-przeciwieństwo reifikacji, uprzedmiotowienia jednostki, odrzucenie mechanistycznej teorii odbicia i podkreślenie czynnej roli poznającego rozumu.