Biuro ds. Narkomanii zostało powołane przez Ministra Zdrowia w lipcu 1993 roku.
Biuro jest realizatorem polityki Ministra Zdrowia w zakresie zapobiegania narkomanii. Zasady przeciwdziałania narkomanii są określone w Ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii a podstawowe kierunki i formy działań zostały wytyczone w Krajowym Programie Przeciwdziałania Narkomanii.
Biuro ds. Narkomanii realizuje postanowienia Ustawy poprzez:
Ø współuczestniczenie w tworzeniu aktów wykonawczych do Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii,
Ø prowadzenie badań naukowych nad problematyką narkomanii,
Ø współpracę z jednostkami administracji publicznej oraz przedstawicielami samorządów lokalnych w rozwiązywaniu problemów w zakresie narkomanii,
Ø wspieranie działań ogólnokrajowych i lokalnych organizacji w tym stowarzyszeń, fundacji, związków wyznaniowych, kościołów oraz innych inicjatyw społecznych,
Ø współpracę z Ministerstwem Edukacji Narodowej we wprowadzaniu problematyki zapobiegania narkomanii do programów szkół i innych placówek systemu oświaty,
Ø wspieranie i inicjowanie programów przygotowania zawodowego osób zajmujących się działaniami w zakresie profilaktyki i rehabilitacji,
Ø działalność informacyjno-oświatową mającą na celu informowanie społeczeństwa o szkodliwości narkomanii,
Ø tworzenie placówek prowadzących działalność zapobiegawczą, zwłaszcza w środowiskach zagrożonych uzależnieniem,
Ø udział w pracach organizacji międzynarodowych w celu wypracowania jednolitych form i metod przeciwdziałania zjawisku, jak również ograniczania szkód wyrządzanych przez narkomanię.
Biuro ds. Narkomanii zleca do realizacji programy prowadzące do podnoszenia skuteczności i efektywności realizowanych zadań profilaktycznych, rehabilitacyjnych i post-rehabilitacyjnych. Preferowane są programy posiadające wsparcie lokalne, których zakres merytoryczny zgodny z kierunkami działań wytyczonymi przez Ministra Zdrowia.
Dział Profilaktyki:
Dział Profilaktyki kształtuje politykę w zakresie ograniczenia powstawania i wzrostu popytu na środki odurzające. Przedmiotem tej polityki jest całe społeczeństwo, jednakże szczególna uwaga kierowana jest na ludzi młodych, którzy w okresie dorastania mają tendencję do podejmowania zachowań ryzykownych.
Zachowaniami ryzykownymi określa się różne działania niosące niebezpieczeństwo negatywnych konsekwencji zarówno dla zdrowia fizycznego i psychicznego jednostki, jak i dla jej otoczenia społecznego. Zainteresowanie Biura skupia się na ograniczaniu używania przez młodzież środków psycho-aktywnych takich jak narkotyki, substancje wziewne czy leki.
Życie pokazuje jednak, że ryzykowne zachowania nigdy nie są odosobnione. Nastolatki sięgające po narkotyki przejawiają często wczesną aktywność seksualną, palą tytoń, piją alkohol lub też miewają tendencję do agresji i używania przemocy.
Dlatego też Biuro we współpracy z organizacjami pozarządowymi, władzami lokalnymi i szkołami dąży do skoordynowania działań nakierowanych na redukcję czynników ryzyka przy jednoczesnym wzmocnieniu czynników chroniących młodych ludzi przed różnymi niebezpiecznymi zachowaniami.
Zwykle rozróżnia się trzy poziomy profilaktyki:
Ø profilaktykę pierwszorzędową mającą na celu promocję zdrowego stylu życia oraz opóźnienie wieku inicjacji, skierowana jest ona do szerokich kręgów młodzieży, bez diagnozowania konkretnych problemów;
Ø profilaktykę drugorzędową adresowaną do grup podwyższonego ryzyka umożliwiającą rozpoznanie dysfunkcji i pomagającą wycofać się ze szkodliwych zachowań ;
Ø profilaktykę trzeciorzędową mającą na celu przeciwdziałanie pogłębianiu się procesu chorobowego i degradacji społecznej oraz umożliwienie powrotu do normalnego życia w społeczeństwie.
Dział Profilaktyki koncentruje się głównie na profilaktyce drugorzędowej. Podejmowane są tu różne strategie.
W pierwszej kolejności szeroko pojęte działania informacyjne i edukacyjne upowszechniające wiedzę na temat działania narkotyków i mechanizmów uzależnienia. Kojarzone są one zwykle z profilaktycznymi programami szkolnymi. W tej dziedzinie Biuro ogranicza się do rekomendowania wartościowych programów. Własne akcje i kampanie edukacyjno - informacyjne realizuje zwykle we współpracy ze środkami masowego przekazu, starając się weryfikować mylne wyobrażenia i stereotypy społeczne utrudniające profilaktykę narkomanii a także upowszechniając rzetelną wiedzę na temat narkotyków oraz dane epidemiologiczne. Jednocześnie Biuro:
Ø popiera działania pomagające młodzieży bezpiecznie i konstruktywnie przejść przez okres dojrzewania i poszukiwania własnej tożsamości. Doświadczenie mówi, że najważniejszą rolę odgrywa tu zdrowa, dająca ciepło i jasne zasady – rodzina. Dlatego Biuro dofinansowuje środowiskowe programy profilaktyczne wzmacniające pozytywną rolę wychowawczą rodziny prowadzone przez specjalistyczne placówki i świetlice terapeutyczne, oraz programy angażujące nastolatka w działalność twórczą, sportową czy społeczną;
Ø współpracuje z koordynującymi lokalną politykę pełnomocnikami wojewodów i zarządów województw;
Ø dba o podnoszenie kwalifikacji osób tworzących lokalną politykę w zakresie działań profilaktycznych. Program profilaktyczny “Brudne Podwórka”.
Profilaktyka - z greckiego - zapobieganie chorobom.
Czynniki niebezpieczne, szkodliwe, uciążliwe w środowisku pracy.
Podział czynników niebezpiecznych, szkodliwych, uciążliwych:
czynniki niebezpieczne - urazowe:
działając na człowieka mogą spowodować uraz:
działają na człowieka w sposób nagły: el. ruchome, luźne, wystające, związki chemiczne itp.
czynniki szkodliwe i uciążliwe:
działają przez okres dłuższy - mogą spowodować obniżenie sprawności fizycznej i psychicznej:
czynniki fizyczne: hałas, wibracja, mikroklimat, promieniowanie optyczne, jonizujące, laserowe; pole elektromagnetyczne, elektrostatyczne; różne pyły przemysłowe
czynniki chemiczne: toksyczne, drażniące, uczulające, rakotwórcze, mutagenne
czynniki biologiczne: mikroorganizmy roślinne i zwierzęce, makro-organizmy roślinne i zwierzęce
czynniki psychofizyczne: obciążenia fizyczne, psycho-nerwowe
Zasady i metody likwidacji lub ograniczenia wpływu niebezpiecznych, szkodliwych i uciążliwych czynników występujących w procesie pracy:
Ø eliminacja źródeł niebezpiecznych i szkodliwych czynników:
Ø dobór nieszkodliwych surowców lub mniej szkodliwych o ile to możliwe;
Ø dobór procesów technologicznych oraz maszyn i urządzeń nie stwarzających zagrożeń czynnikami fizycznymi;
Ø unieszkodliwienie odpadów;
Ø ograniczenie oddziaływania czynników przez odsunięcie człowieka z obszaru ich działania:
Ø zastąpienie człowieka przez roboty;
Ø mechanizacja, automatyzacja;
Ø optymalne wydzielenie lub rozmieszczenie uciążliwych urządzeń;
Ø stosowanie sygnalizatorów stanów niebezpiecznych lub uniemożliwienie wejścia człowieka w strefę zagrożenia;
Ø ograniczenie oddziaływania na człowieka czynników niebezpiecznych i szkodliwych przez osłonięcie strefy narażenia:
Ø hermetyzacja procesów produkcyjnych;
Ø stosowanie odpowiednich kubatur budynków i pomieszczeń;
Ø stosowanie środków ochrony przed przenikaniem emitowanych czynników;
Ø stosowanie zbiorowych środków ochronnych w pomieszczeniach oraz na stanowiskach pracy;
Ø ograniczenie wpływu tych czynników dzięki zastosowaniu ochron osobistych:
Ø dobór i właściwe stosowanie osłon osobistych;
Ø odpowiednie przechowywanie i konserwacja ochron osobistych;
Ø przestrzeganie zasad przydziału ochron osobistych;
Ø stosowanie znaków nakazu stosowania ochron osobistych;
Ø ograniczenie zagrożenia człowieka czynnikami niebezpiecznymi i szkodliwymi przez dobór pracowników, właściwą organizację pracy oraz oddziaływanie na zachowanie pracowników:
Ø przestrzeganie zaleceń i przeciwwskazań zdrowotnych przy zatrudnieniu;
Ø przestrzeganie obowiązku o zatrudnianiu pracowników o właściwych kwalifikacjach;
Ø dobór psychologiczny;
Ø działania organizacyjne w procesie pracy;
Ø szkolenia, system kar i nagród itp.
Ø ostrzeganie o zagrożeniach i zakazie wykonywania pewnych czynności.
Profilaktyka zdrowia w pracy wymaga przede wszystkim profilaktycznych badań lekarskich.
Badania lekarskie mają za zadanie:
Ø stwierdzić czy zatrudniony pracownik nie ma przeciwwskazań do wykonywania pracy na danym stanowisku;
Ø wczesne wykrycie zmian chorobowych u pracownika, które mogą spowodować powstanie choroby zawodowej lub obniżenie wydajności pracy;
Ø podjąć odpowiednie środki profilaktyczne, które powinny zapobiec pogorszeniu stanu zdrowia pracownika;
Pracownik w czasie zatrudnienia powinien przechodzić badania: wstępne, okresowe, kontrolne.
Badania wstępne: podlegają im:
Ø osoby przyjmowane do pracy;
Ø pracownicy młodociani przenoszeni na inne stanowiska pracy i inni pracownicy przenoszeni na stanowiska pracy na których występują czynniki szkodliwe i warunki uciążliwe
Badania okresowe: przeprowadzane są w miarę możliwości w godzinach pracy;
Badania kontrolne:
Ø przeprowadzane w przypadku niezdolności pracownika do pracy przez ponad 30 dni;
Ø skierowanie na takie badanie wydaje pracodawca, który określa:
Ø stanowisko pracy i informacje o warunkach szkodliwych i uciążliwych;
Wszystkie badania i koszta z nimi związane pokrywa pracodawca. Badanie profilaktyczne kończy się orzeczeniem lekarskim stwierdzającym brak przeciwwskazań bądź też przeciwwskazania zdrowotne do pracy na określonym stanowisku roboczym.
Profilaktyczna ochrona zdrowia w pracy to bardzo ważny element zapewniający bezpieczeństwo i komfort psychiczny i fizyczny pracownika, o co z pewnością należy dbać. Profilaktyczna ochrona zdrowia to przede wszystkim obowiązek każdego pracodawcy.
Program profilaktyczny “Brudne Podwórka”.
Program skierowany jest do dzieci szkól podstawowych ze środowisk patologicznych oraz zagrożonych narkomanią. Program realizowany jest w grupach 15 osobowych dzieci, raz w tygodniu po 3 godziny, w czasie wolnym od zajęć szkolnych jako forma zajęć pozalekcyjnych .
Odbiorcy uczestniczą w wykładach, warsztatach, prelekcjach, ćwiczeniach, spotkaniach tematycznych. Jest to program wychowawczo - profilaktyczny, który w swojej treści zawiera pracę z dziećmi nad kształtowaniem zdrowego stylu życia , uczy takich umiejętności życiowych jak : rozumienie siebie, kierowanie sobą i właściwe porozumiewanie się z innymi a także zachowań asertywnych , budowania właściwego systemu wartości i pozytywnych postaw. Jego celem jest również integracja grupowa, uczenie metod spędzania wolnego czasu w grupie rówieśniczej w zdrowym środowisku. Przez umożliwienie dzieciom uczestnictwa w korepetycjach z przedmiotów sprawiających im trudności w szkole niwelowane są w pewnym zakresie opóźnienia edukacyjne. Dzieci objęte stałym programem wychowawczo - profilaktycznym corocznie uczestniczą w okresie wakacji w obozie integracyjno - wypoczynkowym organizowanym przez ZG Towarzystwa .
Dzieciom organizowane są także wycieczki umożliwiające : zwiedzanie zabytków, muzeów, obserwatorium astronomicznego, uczestnictwo w spektaklach teatralnych i kinowych, a także wycieczki krajobrazowe lokalne - piesze i rowerowe.
Program obecnie realizowany jest w miejscowości Chełmża k/ Torunia a prowadzony jest w świetlicy Szkoły Podstawowej Nr 2 przez pedagoga panią mgr Annę Kwiatkowską.
Akcja “Umiem Pływać”.
Akcja prowadzona jest przez nasz Oddział od 1994 roku a objęte są nią dzieci z toruńskich szkół podstawowych nie posiadających basenów. Do bieżącego roku nauką pływania objęliśmy już wszystkie takie szkoły , z 3500 dzieci uczestniczących w zajęciach 90% nauczyło się pływać , znaczna część otrzymała karty pływackie. Zajęcia na basenie obejmują cykl 14 lekcji prowadzonych w 15 osobowych grupach, gdzie na pływalnie dzieci z opiekunem przywożone są autokarem i odwożone po zajęciach do szkoły. W jednorazowym rzycie akcji bierze udział 300 dzieci, 10 opiekunów i 5 instruktorów nauki pływania.
W najbliższym czasie akcją zamierzamy także objąć dzieci z okolicznych gmin : Lubicza, Grębocina, Ciechocina, Obrowa, Kowalewa, Łysomic.
Osobą odpowiedzialną za organizację i przebieg akcji jest Pan dr Piotr Błajet.
Schemat programu merytorycznego
Ośrodka "MICHAEL"
1. Cel programu
Chronienie dzieci i młodzieży przed demoralizacją i patologią czyli profilaktyka, pomoc młodzieży trudnej w socjalizacji oraz praca z rodziną.
2. Zadania programu
Ø przyciąganie dzieci i młodzieży poprzez realizację atrakcyjnej oferty programowej w zależności od zainteresowań i potrzeb,
Ø związanie ich z tą ofertą na dłuższy czas,
Ø rozwijanie zainteresowań artystycznych, muzycznych i sportowych,
Ø doprowadzenie uczestników do doświadczenia satysfakcji z osiąganych sukcesów wynikających z realizowanych potrzeb,
Ø prowadzenie grup edukacyjno- profilaktyczno- resocjalizacyjnych w oparciu o dzieci i młodzież z Ośrodka,
Ø dożywianie dzieci,
Ø zagospodarowanie dzieciom ulicy wolnego czasu,
Ø reedukacja dzieci,
Ø wsparcie emocjonalne i kształtowanie uczestników w duchu Powściągliwości i pracy poprzez zajęcia rozwojowe,
Ø prowadzenie punktu konsultacyjnego dla uzależnionych,
Ø wsparcie osób współuzależnionych.
3. Rodzaj programu
Program jest realizowany od 8 lat i jest działaniem długoterminowym wzbogacany co roku dodatkowymi zadaniami i formami oddziaływania.
4. Baza kadrowa
Program realizowany jest przez uczestników Ośrodka, kadrę Zgromadzenia Św. Michała Archanioła, świeckich specjalistów i wolontariuszy.
5. Metody realizacji zadań
Praca z dziećmi - oratorium "Michatka"
Oratorium to świetlica dla dzieci szczególnej troski: to miejsce popołudniowego spędzania czasu dzieci z rodzin patologicznych i zagrożonych patologią. Podstawowymi zadaniami oratorium jest: reedukacja, wczesna profilaktyka oraz zagospodarowanie wolnego czasu dzieciom poprzez zajęcia sportowe, szycie, gotowanie, modelarstwo. Tutaj młodzież z Ośrodka realizuje swoje pragnienia niesienia pomocy dzieciom w formie wolontariatu. Jest to też jedna z form wychowania młodzieży do służby drugiemu. Codziennie dzieci mają reedukację, posiłek i integrację. W ciągu tygodnia profilaktyczne spotkanie, próbę teatralną oraz sobotnie wycieczki poza miasto. Działania wychowawcze regulowane są w oparciu o tzw. "festki" - czyli punkty które po omówieniu z dziećmi zajęć wspólnie sobie nadają lub odbierają jako wartość danej pracy. Dzieci uczestniczą w dyżurach, których przedmiotem jest przygotowanie zajęć w sekcjach lub sprzątanie sal. Prace z rodzicami realizuje się w oparciu o spotkania związane z wyjazdami, wystawianiem form teatralnych, kontaktach przy odbieraniu dzieci z oratorium oraz poprzez odwiedziny pedagog dzieci w domach, których rodzice nie wykazują zainteresowania ich wychowaniem oraz poprzez realizację programów.
Lato i zima w mieście
Ferie, a szczególnie ferie zimowe, to czas w którym pewna część dzieci nie ma warunków do godnego i pozytywnego spędzenia czasu. Dlatego Ośrodek wychodząc naprzeciw potrzebom lokalnego środowiska organizuje "lato i zimę w mieście", których celem jest twórcze zajęcie wolnego czasu, zapobiegania demoralizacji i preferowanie zdrowego stylu życia.
Praca z młodzieżą
Kawiarenkowa Przystań U Michała - to miejsce pozytywnej integracji dla młodzieży naszego osiedla. W godzinach od 18-22 można tu wypić herbatę, zjeść ciastko, odrobić lekcje z pomocą kolegów lub liderów, spotkać się z "paczką".
W przystani organizowany jest systematycznie program kultury:
comiesięczne koncerty muzyki współczesnej i klasycznej,
cotygodniowe "Wtorki muzyczne", w których występują przede wszystkim nasze lub zaprzyjaźnione zespoły.
spotkania z ciekawymi ludźmi (aktorami, sportowcami czy też ludźmi wyzwolonymi z nałogu).
Kawiarenka pełni rolę miejsca spotkań dla młodzieży z różnych sekcji ośrodka.
Sekcje młodzieżowe, czyli rozwijanie mocnych stron
Siłownia to sekcja na którą przychodzi młodzież w wieku od 15 do 21 lat. Podstawową formą pracy instruktora-wychowawcy jest planowanie, korygowanie, nadzorowanie ćwiczeń dla poszczególnych odbiorców. Praca przebiega w grupach 15 - osobowych. Dodatkową formą aktywności są wyczynowe długodystansowe biegi oraz prowadzenie sekcji w 3 grupach po 15 dwuboju siłowego. W oparciu o młodzież uczestniczącą w zajęciach na siłowni, uwieńczeniem z nią pracy, jest realizacja raz na rok "czystego" turnieju dwuboju siłowego juniorów. Czystość treningów tzn. bez anabolików sprawdza się poprzez systematyczną edukację realizowaną poprzez spotkania w grupach profilaktyczno- wychowawczych, projekcje filmów, osobiste rozmowy trenera z uczestnikami, gazetkę oraz sprawdza się poprzez testy antyanaboliczne ufundowane przez Centrum Kulturystyki i Zdrowego Stylu Życia. Młodzież siłowni pełni rolę częściowej ochrony koncertów, dyskotek i innych większych spotkań. Program profilaktyczny w grupach oparty o scenariusze spotkań programu "Odlot" , "Busola życia" oraz "Odczuwaj, ufaj, mów". Ilość osób uczestnicząca w tygodniu 120 : 150 w tym 3 grupy dwuboju programu antydopingowego.
Studio muzyczne to druga sekcja młodzieżowa skupiająca grupy o subkulturowej aranżacji - podstawową formą pracy w studio muzycznym jest bezpośrednia współpraca z grupami muzycznymi młodzieży, dla których muzyka jest szczególnie ważnym elementem rozwoju i osiągania satysfakcji. Koordynowanie pracy polega nie tylko na ustalaniu prób ale organizowaniu koncertów wraz z młodzieżą, towarzyszeniu młodym ludziom w pokonywaniu ich trudności życiowych. Reżyserka jest więc miejscem spotkań uczestników studia, często przy herbacie, miejscem zwierzeń i wychowania. Tam dokonuje się podejmowanie decyzji co do koncertów czy też systematycznych "wtorków muzycznych" w Przystani U Michała. Całość pracy wsparta jest realizacja programu w cotygodniowej grupie profilaktyczno-wychowawczej, na której realizuje się programy takie jak: "Busola życia", "Odlot", "Ufaj, czuj, mów", czy też tematy związane z sensem życia. W działalność studia wchodzą takie formy jak:
Ø codzienne próby zespołów,
Ø spotkania integracyjno-profilaktyczne,
Ø wtorki muzyczne,
Ø duże koncerty,
Ø całoroczne warsztaty muzyczne - szkółka muzyki rozrywkowej,
Ø prowadzenie reprezentacyjnego zespołu rockowo-jazzowego.
Polifoniczny młodzieżowy chór Sonante oraz orkiestra kameralna
Czterogłosowy chór młodzieżowy "Sonante" - to młodzi ludzie, którzy od 3 lat spotykają się 2 razy w tygodniu po 2-3 godz. Uczestniczą w tzw. "szkółce chóralnej" składającej się z emisji grupowej i indywidualnej głosu, prowadzonej przez dwóch specjalistów od emisji. Trzecia osoba to dyrygent dbający o aranżację i koncerty. Wszystkie osoby są po studiach Akademii Muzycznej. W tamtym roku na zaproszenie Krakowa, Krosna, Jarosławia koncertował w różnych częściach Polski. Obecnie jest na etapie nagrywania dorobku który zostanie przedstawiony podczas tourne po Niemczech oraz w Petersburgu. Orkiestra kameralna to 8 osób (skrzypce, wiolonczela, instrumenty dęte), które uczestniczą w realizacji programu chóru.
Liga piłkarska to 8 drużyn chłopaków, dla których piłka jest receptą na życie. W ciągu roku rozgrywane są zawody o puchar Burmistrza Bemowa. Nagrody ufundowane przez ośrodek rozdawane są w "Przystani U Michała".
Akademia tańca to grupa 80 dzieci i młodzieży .Uczestnicy systematycznie korzystają z treningów a następnie uczestniczą w turniejach. Ciekawą formą integracji młodzieży zdrowej z niepełnosprawną na wózkach są ich wspólne zajęcia a następnie turnieje
Tenis stołowy. Przy stołach młodzież i dzieci spędza pod okiem wychowawcy swój wolny czas. Uwieńczeniem udziału są coroczne rozgrywki.
Sekcja plastyczna to grupa młodzieży, która pod kierunkiem plastyka wykonuje ścienne malowidła, realizując swoje pomysły i projekty. Jest to tzw. ekspresja twórcza do której nie potrzeba talentu, wystarczą chęci.
Aerobik to grupa 40 dziewcząt, która dwa razy w tygodniu realizuje program sportowy by poprawić swoją kondycję psychoruchową. W ramach aerobiku, studia i kawiarni działa jedna grupa profilaktyczna.
Wyjazdowe formy pracy z dziećmi i młodzieżą
W oparciu o dzieci i młodzież uczestniczącą w sekcjach organizuje się wyjazdy weekendowe integracyjno-profilaktyczne, letnie i zimowe turnusy profilaktyczno-wychowawcze, sportowe, warsztaty muzyczne. W ciągu roku zaś - dla młodzieży, zloty młodzieżowe organizowane wraz z Ciechanowem i Gołąbkami, wyjazdy na koncerty, meetingi muzyczne. Programy na wyjazdy, turnusy dla dzieci i młodzieży, przygotowywane są w oparciu o odbyte szkolenia i dostępne programy profilaktyczno-wychowawcze. Poprzez uczestników, ogłoszenia w szkołach, prasie lokalnej realizuje się program dla rodziców składający się ze szkoleń, spotkań i terapii.
Wychowanie i usamodzielnianie młodzieży dorastającej poprzez powściągliwość i pracę
Jedną z głównych metod w profilaktyce i wychowaniu uczestników naszego Ośrodka jest praca podejmowana przez młodzież dotycząca adaptacji nowych pomieszczeń, organizacji imprez i realizacji programu muzyczno- teatralno- sportowego. Realizując wychowanie metodą prewencji w duchu "Powściągliwości i Pracy", uczestnicy programu poświęcają swój wolny czas na pracę organizacyjną i adaptacyjną w Ośrodku. Praca dotyczy pomocy przy wykończeniu sali wielofunkcyjnej tj. estradowo-teatralno-muzycznej, organizowaniu koncertów, wyjazdów, przygotowaniu i rozklejaniu plakatów, pracy z dziećmi w Oratorium (pomoc w lekcjach, sprzątaniu, robieniu zakupów, zabawach i przygotowaniu posiłków). Wymagania dotyczące zdobycia statusu domownika:
uczestniczyć conajmniej w jednej sekcji,
uczestniczyć w cotygodniowym spotkaniu wychowawczo-integracyjno -profilaktycznym,
przeznaczyć w ciągu miesiąca 4 godzin pracy w formie wolontariatu.
Zdobycie statusu superdomownika: wszystko j.w. oraz 6 godz. pracy miesięcznie w formie wolontariatu.
Praca z wolonatriatem młodzieżowym - Rada uczestników Ośrodka
W oparciu o posiadany status przynależności, spośród uczestników sekcji tworzy się Radę Uczestników Ośrodka jako ciało współpartycypujące w realizacji programu. Rada składa się z uczestników poszczególnych sekcji po jednym z każdej jako ciało reprezentujące Ośrodek i współpartycypujące w organizacji i realizacji programu ośrodka.
Praca z rodziną
Jedną z form realizacji programu prorodzinnego jest funkcjonowanie od trzech lat w ramach ośrodka wspólnoty rodziców dzieci i młodzieży imieniem "Rodzina Adolfa Kolpinga" - niemieckiego wychowawcy żyjącego w XIX w., dla którego praca z rodziną oraz bezrobotną młodzieżą stanowiła główny punkt zainteresowania. Funkcjonowanie tej grupy opiera się na wspólnych wyjazdach i wspólnym realizowaniu przez dzieci młodzież i ich rodziców przedsięwzięć dotyczących wzajemnej sobie pomocy. Spotkania wspólnoty odbywają się co dwa tygodnie a młodzieży co tydzień.
Praca z rodziną obejmuje realizację prorodzinnych programów w grupach rodziców uczestników naszego Ośrodka, których celem jest wsparcie i wzmocnienie pozytywnego kontaktu rodziców z dziećmi i młodzieżą, a tym samym pomoc by środowiska domów rodzinnych były oazą miłości i bezpieczeństwa.
Do tego służą programy tj.:
Ø "Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały, jak słuchać by dzieci do nas mówiły",
Ø "Jak mówić, żeby dzieci uczyły się w domu i w szkole",
Ø Program tematyczno-dyskusyjny w grupie wsparcia dla rodziców mających trudności wychowawcze,
Ø Realizacja programu "Odlot" część dla rodziców i wychowawców,
Ø Realizacja niektórych tematów z programu antydopingowego.
Poza tym elementami łączącymi nas z rodzicami jest ich udział w przedstawieniach teatralnych, wycieczkach i osobistych kontaktach.
Praca z rodziną na płaszczyźnie wspólnego wychowania również poprzez:
cotygodniowe spotkania z rodzicami uczestników Ośrodka (realizacja spotkań z programów z pkt. 1, oraz projekcje filmów które dotyczą powyższych problemów),
podtrzymywanie kontaktu z rodzinami dysfunkcyjnymi poprzez wizyty w domu pedagoga Ośrodka zapewnia wsparcie emocjonalne, motywowanie i kierowanie na terapię,
systematyczne organizowanie spektaklów teatralnych poprzez dzieci Ośrodka w których uczestniczą rodzice, Realizacja comiesięcznych spotkań z pedagogami szkół lokalnego środowiska w celu wymiany informacji i opracowywanie wspólnego frontu wychowawczego.
Indywidualne formy pracy
Do indywidualnych form pracy należą:
wizyty pedagoga z Oratorium w domach rodzinnych dzieci, których rodzice nie wykazują zainteresowań ich wychowaniem,
porady indywidualne psychologa w ośrodku,
kontakt i współpraca z pedagogami szkoły.
Profilaktyka z dziećmi i młodzieżą
Do pracy z dziećmi i młodzieżą służą takie programy jak:
Ø "Odlot" Barbary Wolniewicz Grzelak,
Ø "Życie i miłość" oraz "Busola życia" Elżbiety Papis,
Ø "Program domowych detektywów" PROMU,
Ø "Odczuwaj, ufaj, mów" Barbary i Grzegorza Paź,
Ø Antydopingowy Marka Langnera i Piotra Paszkiewicza.
W powyższych programach uczestniczą dzieci z Oratorium oraz młodzież z sekcji Ośrodka "MICHAEL":
3 grupy z sekcji dwuboju siłowego,
1 grupa z aerobiku i studia muzycznego i kawiarni,
2 grupy dziecięce.
6. Charakterystyka odbiorców
Z Ośrodka korzysta każdy zainteresowany młody człowiek. Jednak poprzez ofertę jaka posiadamy docieramy do dzieci i młodzieży zaniedbanej, posiadającej problemy w socjalizacji społecznej, z narkotykami ,alkoholem czy też innymi przejawami patologii społecznej.
7. Uzasadnienie wyboru grupy odbiorców programu
Podstawa wyboru takiej grupy uczestników jest determinacja charyzmatem Zgromadzenia zakonnego, którego celem jest powołanie do wychowywania dzieci i młodzieży szczególnej troski.
8. Sposób rekrutacji
Działalność ośrodka jest znana w środowisku lokalnym. W ciągu roku ofertę naszą przedstawiamy poprzez: pedagogów szkolnych, opiekunów społecznych, ogłoszenia w Kościele i na klatkach schodowych. Ponadto przy programie muzycznym posługujemy się mass-mediami.
9. Kryteria kwalifikacji do programu
Jak wcześniej było powiedziane, z ośrodka może korzystać każdy, jednak szczególne preferencje ma młodzież i dzieci szczególnej troski tzn. z grup ryzyka.
10. Planowana liczba objętych programem
Rocznie korzysta z programu około 600 osób.
11. Harmonogram realizacji poszczególnych zadań
I kwartał:
realizacja noworocznych imprez jak: dyskoteki, koncerty,
rozpoczęcie pracy w sekcjach sportowo-muzyczno-profilaktycznych,
przygotowanie i przeprowadzenie zimowych form profilaktyczno-resocjalizacyjnych: zimy w mieście dla dzieci oraz zimowisk dla dzieci i młodzieży.
II kwartał:
prowadzenie spotkań rozpoczętych w poprzednim kwartale z dziećmi i młodzieżą,
kontynuacja pracy w sekcjach sportowo-muzycznych-profilaktycznych,
przygotowanie letnich turnusów profilaktyczno-resocjalizacyjnych dla dzieci i młodzieży,
zakończenie prac w grupach i sekcjach.
III kwartał:
realizacja obozów letnich,
powrót do pracy w grupach i sekcjach ośrodka,
rozpoczęcie jesiennych rozgrywek piłki nożnej.
IV kwartał:
prowadzenie pracy w oratorium,
organizacja i realizacja programu muzycznego, realizacja wtorków muzycznych, przygotowanie "mikołaja" dla dzieci w Oratorium,
zakończenie i podsumowanie spotkań w grupach, rozgrywek piłki nożnej oraz realizacja turnieju dwuboju siłowego .
12. Spodziewane efekty
Ø większa wiara w siebie oraz lepsza sprawność fizyczna,
Ø satysfakcja z osiąganych sukcesów,
Ø wypełnienie wolnego czasu, rozwijanie uzdolnień,
Ø większa wrażliwość na szkodliwość środków psychoaktywnych, alkoholu oraz anabolików,
Ø większa umiejętność organizowania wolnego czasu, radzenie sobie ze stresem,
Ø większa znajomość mechanizmu uzależnienia i choroby alkoholowej,
Ø realizacja zdrowego stylu życia,
Ø większa wiedza u rodziców na temat uzależnień od środków psychoaktywnych i dopingów,
Ø umiejętność odmawiania środków psychoaktywnych i dopingów u młodzieży,
Ø osiągnięcie wsparcia emocjonalnego dla współuzależnionych.
13. Ocena skuteczności programu
Ze względu na bogactwo oferty programowej w celu sprawdzenia efektywności używane są ankiety w czasie i po realizacji poszczególnych zadań programowych. Drugą formą sprawdzenia jest fakt korzystania z naszej oferty stałych jak i nowych uczestników.
Program profilaktyczno-wychowawczy
"Dom na szkle"
W Polsce od kilku lat błyskawicznie rośnie odsetek młodzieży próbującej różnych środków narkotycznych. Palenie papierosów, picie alkoholu, a szczególnie piwa, palenie marihuany, haszyszu, a ostatnio heroiny o nazwie "brown sugar", stało się niestety bardzo modne, towarzyszy wielu spotkaniom organizowanym przez młodych ludzi.
Powodów tego stanu rzeczy jest wiele:
Ø osłabienie systemów społecznej wartości,
Ø zwiększenie dostępności fizycznej alkoholu i innych narkotyków,
Ø trendy (moda) w kulturze masowej; szczególnie niebezpieczne jest powstanie w Polsce mody i normy na sięganie po piwo (duża w tym zasługa agresywnej reklamy koncernów piwowarskich), czy "miękkie narkotyki" ("ekologiczna trawa", "idealny środek do nauki i odchudzania - amfetamina"),
Ø trudności ekonomiczne coraz bardziej angażujące czas rodziców,
Ø poczucie destabilizacji, brak bezpieczeństwa społecznego.
Efektem tego jest fakt, że po alkohol (piwo), sięgają w Polsce coraz młodsi ludzie (12-13 letni), a samo oblicze narkomanii zmienia się.
Program "Dom na szkle" skierowany jest do uczniów klas szóstych, gimnazjum oraz młodzieży szkół ponadpodstawowych, uwzględniający aktywne formy pracy w ramach godzin wychowawczych, a także wykorzystujący inscenizację teatralną do przekazu treści merytorycznych i profilaktycznych.
Cele programu:
Ø oddziaływanie przez sztukę na emocje i wrażenia dzieci i młodzieży,
Ø pogłębienie wiedzy i świadomości nt. szkodliwości używania i nadużywania środków odurzających, obalenie mitów dotyczących alkoholu, szczególnie nieszkodliwości picia piwa,
Ø pokazanie zagrożeń i konsekwencji nadużywania alkoholu,
Ø umożliwienie osobom uczestniczącym w programie przeżycia sytuacji osoby uzależnionej, uczenie zachowań asertywnych,
Ø ułatwienie poznania siebie i refleksji nad sobą,
Ø wskazanie konstruktywnych sposobów w radzeniu sobie ze stresem i sytuacjami trudnymi,
Ø nauka samoakceptacji i zadowolenia z siebie, zachęta do rozwoju, pokazanie perspektyw zdrowego stylu życia, bez picia alkoholu i zażywania innych substancji uzależniających.
Program składa się z trzech części:
I. Przeprowadzenie zajęć wychowawczych przez nauczycieli-wychowawców na podstawie gotowych scenariuszy zajęć (w wymiarze 2 x 1,5 godz.) z następujących tematów:
- "Zajęcia integracyjno-poznawcze",
- "Przyczyny, mechanizmy i objawy uzależnienia od narkotycznych środków uzależniających".
II. Część zasadnicza realizowana przez Zespół Teatru Profilaktycznego, w skład której wchodzi: multimedialny spektakl profilaktyczno-edukacyjny, spotkanie z pedagogiem, spotkanie z osobą dającą świadectwo oraz rozmowy indywidualne z młodzieżą.
III. Przeprowadzenie zajęć wychowawczych przez nauczycieli-wychowawców na podstawie gotowych scenariuszy zajęć (w wymiarze 2 x 1,5 godz.) z następujących tematów:
- "Myślenie pozytywne i jego efekty",
- "Jak podejmować świadome decyzje w sprawie używek. Co to jest zdrowy styl życia?".
Program profilaktyczno-wychowawczy
"Impreza"
Co piąty nastolatek spróbował marihuany, co dziesiąty amfetaminy, co piętnasty heroiny. Narkomanów w Poslce jest dziś więcej niż grających w piłkę - okolo 600 tys. uznanch jest za uzależnionych lub bliskich trwałego uzależnienia. Nowy obyczaj tzw. "łagodnego grzania" niestety zdołał spowszednieć, a co gorsza problem na ogół jest bagatelizowany. Po prostu mniej się "rzuca w oczy". Nie jest to bowiem narkomania "ludzi Kotańskiego" (obdarty narkoman na dworcu, wrak człowieka wbijający strzykawkę w siną nogę). "Nowe" używki są niejako luksusowe, estetyczne, towarzyszące zabawie, jak marihuana czy ecstasy albo mobilizujące umysł do pracy jak amfetamina. Narkotyki przybrały dyskretną i czystą formę, stały się dla młodzieży drogą do sukcesu, kariery, wyznacznikiem wysokiego statusu społecznego. Niestety, stały się też łatwo dostępne i to nie tylko w dużych miastach ale również w małych miejscowościach. Narkotyki zrodziły swoistą popkulturę, która ma swój język, swój system kodów i aluzji czytelny dla wtajemniczonych. Kiedyś narkomania była "chorobą duszy", dotykała ludzi zagubionych i wrażliwych, dziś to choroba cywilizacji przełomu wieków. "Miękki narkoman" jest czysty, dobrze ubrany, żaden margines. I właśnie dlatego, że tak łatwo się maskować przed rodzicami, nauczycielami, otoczeniem - "miękkie grzanie" jest szczególnie niebezpieczne. Niebezpieczne jak mit, że "miękkie" nie szkodzi, nie uzależnia, nie truje. Ot, trochę dopingu i rozrywki, towarzyski weekendowy obyczaj...
Program "Impreza" skierowany jest do uczniów klas szóstych, gimnazjum oraz młodzieży szkół ponadpodstawowych, uwzględniający aktywne formy pracy w ramach godzin wychowawczych, a także wykorzystujący inscenizację teatralną do przekazu treści merytorycznych i profilaktycznych.
Cele programu:
Ø oddziaływanie przez sztukę na emocje i wrażenia dzieci i młodzieży,
Ø pogłębienie wiedzy i świadomości nt. szkodliwości używania i nadużywania środków odurzających, obalenie mitów dotyczących narkotyków, szczególnie tzw. "miękkich",
Ø pokazanie zagrożeń i konsekwencji używania i nadużywania środków odurzających,
Ø umożliwienie osobom uczestniczącym w programie przeżycia sytuacji osoby uzależnionej, uczenie zachowań asertywnych,
Ø rozbudzanie w młodzieży zainteresowań i rozwijanie zdolności do wysiłku,
Ø nauka pokonywania trudności w dążeniu do wartości i celów życiowych,
Ø rozwijanie pozytywnych emocji i uczuć oraz kontaktów interpersonalnych,
Ø stymulacja w kierunku rozwoju życzliwości, sympatii, altruizmu i poczucia odpowiedzialności za własne postępowanie i zachowanie drugiego człowieka.
Program składa się z trzech części:
I. Przeprowadzenie zajęć wychowawczych przez nauczycieli-wychowawców na podstawie gotowych scenariuszy zajęć (w wymiarze 2 x 1,5 godz.) z następujących tematów:
- "Poznajmy się" - zajęcia integracyjno-poznawcze,
- "Poznaj swoje Ja".
II. Część zasadnicza realizowana przez Zespół Teatru Profilaktycznego, w skład której wchodzi: multimedialny spektakl profilaktyczno-edukacyjny, spotkanie z pedagogiem, spotkanie z osobą dającą świadectwo oraz rozmowy indywidualne z młodzieżą.
III. Przeprowadzenie zajęć wychowawczych przez nauczycieli-wychowawców na podstawie gotowych scenariuszy zajęć (w wymiarze 2 x 1,5 godz.) z następujących tematów:
- "Narkotyki zażywasz - przegrywasz!",
- "Asertywność - a co to takiego?".
Jadwiga Broniś
psycholog, Kierownik Pracowni Pomocy Psychologicznej i Profilaktyki Uzależnień w Kielcach.
PROFILAKTYKA UZALEŻNIEŃ ALKOHOLOWYCH
Najbardziej rozpowszechnione i dostępne ze środków psychoatywnych są papierosy i alkohol. Alkohol zabija więcej dzieci i młodzieży niż inne narkotyki razem wzięte.
Profilaktyczne działania sprowadzają się do tego, aby dzieci, młodzież i dorosłych nauczyć odpowiedzialnego i w pełni świadomego obchodzenia się ze środkami chemicznymi. Świadome i odpowiedzialne postępowanie np. z alkoholem, oznacza używanie alkoholu w odpowiednich ilościach, wieku i miejscu. Jeśli chodzi o narkotyki, odpowiedzialnym zachowaniem jest całkowita abstynencja. Podobnie z papierosami. Te środki służą tylko uzależnieniu. Odpowiedzialne postępowanie z lekami to stosowanie ich zgodne z sugestią lekarza. Sięganie po nielegalne narkotyki wcześniej czy później doprowadza do narkomanii. Sięganie po alkohol wywołuje alkoholizm u co piątej pijącej osoby.
Uzależnienie od alkoholu powstaje stopniowo. U niektórych osób, szczególnie młodych, pierwsze objawy uzależnienia mogą pojawiać się po kilku miesiącach tzw. “towarzyskiego picia”, u innych po kilku latach. Najprostsza definicja alkoholizmu brzmi: jest to nieopanowane spożywanie alkoholu. Choroba alkoholowa obejmuje wszystkie sfery życia człowieka: sferę fizyczną, psychiczną, duchową, społeczną. Alkoholik uczy się regulować własne uczucia przez alkohol, który zmienia nastrój człowieka. Jest bezkrytyczny, jeżeli chodzi o własną samoocenę. W sferze duchowej stopniowo, w miejsce wartości ważnych dla człowieka, pojawia się wartość ważna dla alkoholika — ALKOHOL — jemu podporządkowane jest życie człowieka uzależnionego. W sferze społecznej następuje stopniowy zanik więzi rodzinnej, cierpi praca zawodowa — pijący pracownik jest mało wydajny w pracy, stwarza niebezpieczeństwo dla siebie i innych, w końcu staje się bezrobotnym. Potrzebuje pomocy z zewnątrz. Ratunkiem dla osób uzależnionych jest wczesna diagnoza i specjalistyczne leczenie, pomagające zaakceptować chorobę i utrzymać całkowitą abstynencję.
Alkoholik nie żyje w próżni. Przy nim jest rodzina, sąsiedzi, przyjaciele. Wystarczą dwa lata życia z alkoholikiem, aby u osób najbliższych zaobserwować objawy (współuzależnienia) współwikłania. Te objawy najwyraźniej widać u żon alkoholików. Kobiety te są nadodpowiedzialne i nadkontrolujące. Robią wszystko, aby “on” ograniczył picie albo jego zaprzestał. Kobiety te koncentrują własną aktywność na alkoholiku, niejednokrotnie rezygnują z własnych celów. Zamiast się bronić, dostosowują się do życia w stresie. Proces ten zachodzi w nich nieświadomie i również one potrzebują pomocy z zewnątrz. Żony alkoholików częściej trafiają do lekarzy internistów, neurologów, psychiatrów niż specjalistów ds. uzależnień.
Sytuacja dzieci z rodzin alkoholowych jest tragiczna ze względu na fakt, że żyją w nieustannym stresie, napięciu, braku poczucia bezpieczeństwa. Znajdują się w sytuacji na którą nie mają żadnego wpływu. Uczą się więc poczucie, że nie są w stanie sprawować kontroli nad własnym życiem. Poczucie winy za sytuację domową, przeplata się z poczuciem krzywdy i wstydu. Dzieci te czują się gorsze od innych. Uczą się nie mówić, nie ufać, nie odczuwać, nie zmieniać Te zasady nieświadomie przenoszą w swoje dorosłe życie, tworząc grupę Dorosłych Dzieci Alkoholików.
Z badań wynika, że z rodzin alkoholowych pochodzi ok. 60 % alkoholików i ok. 80 % pacjentów oddziałów nerwic. U pacjentów tych rozpoznano cechy współuzależnienia.
Szacuje się, że w Polsce żyje około miliona alkoholików. Liczba dorosłych żyjących w otoczeniu alkoholika wynosi około 1,5-2 mln osób. Dzieci tworzą grupę blisko 2 milionową. W grupie zwiększonego ryzyka znajduje się 2-2,5 mln osób często pijących. Nieletni upijający się od czasu do czasu (wiek 14-17 lat) stanowią 20 % populacji. (Wszystkie dane udostępniła Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych).
Jak przy tym złożonym zjawisku ma wyglądać profilaktyka uzależnień alkoholowych?
Według klasycznego, medycznego wzorca rozróżnia się na ogół trzy poziomy profilaktyki: pierwszy poziom to niedopuszczenie do powstania choroby; drugi poziom oznacza zmniejszenie ciężaru i czasu trwania choroby przez wczesne rozpoznanie; trzeci poziom to przeciwdziałanie nawrotom choroby.
Działania profilaktyczne adresowane są zarówno do dorosłych, jak i do dzieci i młodzieży, niezależnie od tego, czy dotyczą alkoholu czy innych środków.
Społeczna akceptacja alkoholu we naszym kraju tzw. “tradycja” umacnia rolę alkoholu w naszym kręgu kulturowym. W działaniach profilaktycznych jest miejsce na wiedzę o uzależnieniach. Najistotniejszymi krokami są jednak działania skierowane na harmonijny rozwój osobowości, nastawione na pielęgnowanie tego, co zdobyło się w dzieciństwie i w młodości albo na uzupełnienie braków.
Profilaktyka uzależnień (w tym alkoholowych) jest zorganizowaną, profesjonalną, psychospołeczną działalnością, która posiada swoje szkolenia, procedury oraz zaplecze naukowo-badawcze. Jest ukierunkowana na pełny rozwój człowieka.
Najbardziej przydatna okazuje się wiedza, która pogłębia rozumienie siebie, która pomaga rozpoznawać własne potrzeby i odróżniać je od zachcianek. Potrzebna jest wiedza o tym:
Ø Jak rozpoznawać własne cele.
Ø Jak kształtować własny system wartości.
Ø Jak nazywać, rozpoznawać i wyrażać własne uczucia.
Ø Jak lepiej kontaktować się z otoczeniem.
Działania profilaktyczne to uczenie umiejętności lepszego funkcjonowania w sytuacjach konfliktowych, obrony własnych wyborów, w tym odmawiania propozycji picia. Celem oddziaływać jest więc zmiana w sferze postaw i wartości.
Współczesne programy profilaktyczne wśród dzieci i młodzieży ujęte są w zwarte ustrukturalizowane spotkania, realizowane przez przeszkolonych specjalistów np.:
Ø program “Spójrz inaczej” — adresowany jest do dzieci od I do VIII klasy Szkoły Podstawowej,
Ø program profilaktyczny NOE — adresowany jest do młodzieży klas VII-VIII Szkół Podstawowych oraz dla młodzieży szkół ponadpodstawowych. Może być realizowany w dużej 150 osobowej grupie. Realizuje go zespół pięcioosobowy, pracujący pod kierunkiem psychologa. Program trwa około 4 godzin.
Ø program 7 kroków tzw. Elementarz — składa się z cyklu 8 spotkań realizowanych w klasie przez nauczyciela. Nauczyciel pracuje pod kierunkiem koordynatora, który jest przeszkolony przez Instytut Psychologii Zdrowia.
Ø —program “Odlot” — dotyczy głównie narkomanii, ale również zapobieganiu przestępczości.
Są to tylko niektóre programy- propozycje, które uzyskały zadawalające oceny. Takich programów jest dużo więcej.
Spotkania z młodzieżą są jednym z etapów profilaktyki. Następny etap stanowią spotkania z rodzicami. Służą one przekazaniu informacji nt. Alkoholizmu, pomagają również poprawić komunikację w rodzinie, uczą lepszego zrozumienia własnych dzieci. Programy te wpływają również na zmianę stereotypów myślenia dorosłych na temat przekonań młodzieży. Na przykład z ankiety przeprowadzanej przy realizacji programu profilaktycznego NOE, na pytanie: Czy mógłbyś żyć bez alkoholu? Twierdząco odpowiada od 70 do 80 % uczniów w wieku od 15 do 18 lat. Wynik ten zazwyczaj budzi zdziwienie wśród rodziców, którzy szacują ten wynik na 20 - 30 %.
Spotkania z rodzicami są ważnym elementem działań profilaktycznych, gdyż wśród czynników chroniących młodzież przed sięganiem po środki chemiczne, silna więź z rodzicami stała się czynnikiem podstawowym, jak również zainteresowanie nauką i szkołą, praktykami religijnymi oraz poszanowaniem norm społecznych, wartości, autorytetów. Im zdrowsza jest rodzinna, tym mniejsze prawdopodobieństwo rozwoju uzależnienia u dzieci.
Następną grupę oddziaływań stanowią nauczyciele i wychowawcy. Celem programów dla nauczycieli i wychowawców jest rewizja własnych poglądów i postaw wobec używania i nadużywania alkoholu. Programy uczą psychologicznych zasad interwencji w problematyce uzależnień.
Podobne cele spełniają programy adresowane do dorosłych w zakładach pracy. Dotyczą one wczesnego rozpoznania problemów alkoholowych, umiejętności interwencji wobec osób nadużywających, tak aby zatrzymać dobrego pracownika i pomóc mu w podjęciu decyzji o leczeniu. Jest to tzw. Program Pomocy Pracowniczej adresowany do kadry kierowniczej różnych szczebli. Z badań wynika, że drożej kosztuje wyszkolenie nowego pracownika, niż nakłonienie nałogowego alkoholika do podjęcia leczenia odwykowego i pokrycie kosztów jego leczenia. Najczęściej jednak zakłady pracy rozwiązują problem alkoholowy poprzez zwalnianie pracowników.
Programy profilaktyczne adresowane są do tych grup zawodowych, które mają do czynienia z alkoholikami i ich rodzinami np. policji, służby zdrowia, pracowników opieki społecznej. Celem tych programów nie jest uczenie terapii uzależnień, ale uczenie umiejętności rozpoznawania problemu alkoholowego tak, aby przy normalnych czynnościach zawodowych rozpoczynać proces informowania pacjenta o jego sytuacji i wskazywania mu możliwości wyboru na długo wcześniej, zanim uzależnienie się rozwinie.
Test “Rozpoznawanie zaburzeń związanych z piciem alkoholu” został opracowany przez Światową Organizację Zdrowia w celu rozpoznawania osób pijących w sposób ryzykowny dla zdrowia przez lekarzy podstawowej służby zdrowia.
Profilaktyka może być podobnie realizowana przez każdą osobę
Ø poprzez zmianę osobistych przekonań nt. Alkoholizmu, rewizję stereotypów i mitów
Ø poprzez stosowanie zasady: “Daj przykład, a nie wykład”
Ø poprzez zmianę zachowań
W ten sposób możemy budować koalicję trzeźwościową w społecznościach lokalnych, docierając do przedstawicieli placówek, których działalność ma aspekt profilaktyczny (sport, kultura), jak również do osób reprezentujących władzę lokalną, aby uzyskać odpowiedzialne decyzje w sprawie polityki alkoholowej.