Ludzkie ciało można porównać do bardzo skomplikowanego mechanizmu, którego niezawodne funkcjonowanie zależy od odpowiedniego utrzymania, właściwej diety i aktywności fizycznej.

W przeciągu całego naszego życia właśnie przyjmowane pożywienie bądź jego brak decyduje w bardzo dużym stopniu, czy prawidłowo rozwijamy się fizycznie, czy nasze organizmy są w stanie funkcjonować i czy posiadamy dostateczną ilość energii do spełniania codziennych zadań.

Życie naszych przodków setki tysięcy lat temu było bardo ciężkie, a dieta ich składała się głównie z korzeni, nasion, owoców i jagód. Musieli pokonywać bardzo duże odległości aby znaleźć wodę i pożywienie, żyli w ciągłym strachu przed atakami ze strony dzikich zwierząt. Ludzie pierwotni aby przeżyć i mieć potomstwo musieli być zdrowi i sprawni fizycznie.

Środowisko, w jakim człowiek żyje, podlega ciągłym i intensywnym zmianom. W dawnych czasach zmiany te zachodziły powoli, obecnie, w związku z intensywnymi procesami uprzemysłowienia miast, powstają nowe warunki i nowe bodźce środowiskowe. W związku z czym organizm człowieka musi się do nich przystosowywać, aby mógł jak najdłużej zachować i utrzymać dobry stan zdrowia.

Współczesne pojęcie zdrowia, podane przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) w 1946 r., oznacza, „że zdrowie to nie tylko nieobecność choroby i niedołęstwa, ale stan dobrego fizycznego, psychicznego i społecznego samopoczucia”.

Zdrowie zależne jest od wielu czynników działających na organizm człowieka, a człowiek powinien wykorzystać możliwości adaptacyjne ustroju i stworzyć warunki dla zachowania zdrowia.

Zdrowie fizyczne dotyczy prawidłowego funkcjonowania organizmu, jego układów i narządów. Natomiast zdrowie psychiczne wiąże się ze zdolnością do prawidłowego rozpoznania uczuć i emocji człowieka, umiejętnością radzenia sobie w trudnych sytuacjach. Zdrowie społeczne natomiast odnosi się do zdrowia zbiorowości ludzkiej, jej rozwoju oraz zdolności przystosowania się do nowych warunków środowiskowych.

Podstawowymi czynnikami wpływającymi i decydującymi o zdrowiu człowieka są:

1. styl życia

2. czynniki środowiskowe

3. czynniki genetyczne

4. opieka zdrowotna

Styl życia , czyli to jak on się odżywia, kondycja fizyczna, praca, nauka,

wypoczynek itp., ma decydujący wpływ na zdrowie człowieka. Jednakże niemniejszą rolę odgrywają czynniki środowiskowe i genetyczne, ponieważ warunki środowiskowe w jakich żyje człowiek podlegają ciągłym zmianom więc układ równowagi między ustrojem człowieka a otaczającym go środowiskiem też się zmienia. Gdy dochodzi do zachwiania tej równowagi prowadzi to do powstawania różnych zaburzeń funkcjonowania organizmu, chorób. Zadaniem służb zdrowia jest udzielanie obywatelom świadczeń medycznych, zarówno w zdrowiu, jak i w chorobie.

Organizm człowieka posiada wiele mechanizmów obronnych i adaptacyjnych, dzięki którym nabywa zdolności do przezwyciężania choroby i łatwiej przystosowuje się do zmienionych przez chorobę warunków życia. Bardzo ważnym elementem odnowy lub poprawy zdrowia jest profilaktyka, czyli zapobieganie chorobom i wypadkom. W wyniku działalności służb zdrowia rozwijane są zachowania

zdrowotno - higieniczne, poprzez szerzenie oświaty i wychowania zdrowotnego w szkole, w domu i zakładach pracy. Im bardziej będzie wzrastało uświadomienie zdrowotne ludzi i rozwój form profilaktycznych, tym lepszy będzie stan zdrowia społeczeństwa.

Wpływ czynników środowiska przyrodniczego (czynników meteorologicznych) oraz środowiska społecznego (praca, mieszkanie, żywienie) posiada duży wpływ na stan zdrowia człowieka. Organizm człowieka funkcjonuje sprawnie gdy warunki środowiska przyrodniczego takie jak powietrze, woda i gleby, które są niezbędne dla życia człowieka nie ulegają dużym i szybkim zmianom, zanieczyszczeniom, skażeniom itp. Również czynniki meteorologiczne takie jak temperatura, wilgotność, ruch powietrza, ciśnienie atmosferyczne mają wpływ na organizm i stan zdrowia człowieka.

Jednym z warunków dobrego stanu zdrowia jest odpowiednie odżywianie się. Pokarm traktujemy jako paliwo dostarczające nam energii. Sposób odżywiania się ma istotny wpływ na stan zdrowia. Produkty spożywcze zawierają związki chemiczne podobne do tych, które tworzą organizm człowieka. Związki te, zwane składnikami pokarmowymi, cechują się złożoną budową chemiczną i muszą być poddane w przewodzie pokarmowym rozkładowi czyli trawieniu na związki prostsze które będą przyswajalne przez organizm. Prawidłowe żywienie uważa się za jeden z najważniejszych czynników warunkujących stan zdrowia człowieka. Coraz więcej chorób np.: otyłość, nadciśnienie tętnicze, miażdżyca, choroby serca itp., które trapią ludność świata ma ścisły związek z odżywianiem. Odpowiednie żywienie stanowi również ważny element w leczeniu niektórych zaburzeń zdrowia. Dieta odpowiednia do potrzeb organizmu, zarówno ważna pod względem energetycznym i zasobna we wszystkie składniki odżywcze takie jak: białko, witaminy, składniki mineralne i in., zapobiega rozwojowi chorób spowodowanych niedoborem lub nadmiarem niektórych składników pożywienia oraz pozwala zachować zdrowie.

Wszystkie pokarmy mają pochodzenie roślinne lub zwierzęce i składają się z białek, soli mineralnych, węglowodanów (cukry i skrobia), tłuszczów i witamin oraz wody. Zapotrzebowanie na produkty spożywcze jest zindywidualizowane, a nadto zróżnicowane ludzi zdrowych i chorych. Każdy powinien poznać swoje indywidualne potrzeby, gdyż nawet uniwersalne zalecenia takie jak np.: że należy jadać jabłka, ponieważ zawierają pektyny, natkę pietruszki ponieważ posiada bogate źródło wit. C, a czereśnie ze względu na wiele wit. B5 itp., nie mogą być uogólniane.

Białko jest składnikiem wszystkich organizmów także organizmu człowieka. Człowiek musi jeść produkty zawierające białko, by organizm mógł rosnąć i regenerować tkanki. Są one podstawowym materiałem budulcowym ustroju oraz niezbędnym składnikiem do wytwarzania enzymów, ciał odpornościowych. Jego źródłem są zwierzęta i rośliny, są to: mięso, drób, ryby, nabiał, produkty zbożowe, nasiona roślin strączkowych(fasola, bób, groch).Obok białka ważnymi składnikami budulcowymi są sole mineralne (wapń i fosfor), które odgrywają istotną rolę w utrzymaniu we właściwym stanie tkanki kostnej, zębów i krwi, jak również w równowadze sodowo-potasowej organizmu. Równie ważnym źródłem energii w pożywieniu są węglowodany i tłuszcze. Węglowodany to skrobia i cukry zmagazynowane przez rośliny w nasionach i bulwach. Najobfitszymi źródłami węglowodanów są: cukier, przetwory owocowe, słodycze, miód, mąka, chleb, ziemniaki. Bogatszym źródłem energii niż węglowodany są tłuszcze: masło, mięso, smalec, oleje, margaryna. Dostarczają one energii jak i również poprawiają wartości smakowe pokarmów. Ażeby wszystkie procesy wewnątrz-ustrojowe przebiegały prawidłowo, w komórkach muszą się znajdować pewne substancje spełniające rolę regulatorów. Tymi substancjami regulującymi, dostarczanymi w pożywieniu są głównie witaminy. Są to różnorodne związki chemiczne, występujące zwykle w małych ilościach w produktach pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Witaminy niezbędne są do wzrostu, rozwoju a nawet życia organizmu. Znajdują się najwięcej w płynnym mleku, maśle, surowych owocach i warzywach oraz w chlebie razowym. Do najważniejszych witamin zaliczamy witaminy A,B1, B2, C, D.

Wit. A – występuje w wątrobie, żółtku jaja, margarynie, śmietanie – jako prowitamina

karoten w roślinach (np. marchew)

Wit. B1 - występuje w ziarnach zbóż, wątrobie, drożdżach

Wit. B2 – występuje w mleku, jajach, wątrobie, zielonych częściach roślin

Wit. C - występuje w owocach i warzywach

Wit. D - występuje w wątrobie, jajach, mleku, maśle

Witaminy i sole mineralne występują we wszystkich naturalnych źródłach pożywienia i są niezbędne dla zdrowia. Witaminy pomagają w zdrowym funkcjonowaniu wszystkich narządów wewnętrznych łącznie z nerwami i mięśniami. Obok witamin do substancji regulujących należą także niektóre związki żelaza, miedzi i inne. Brak np.: żelaza w organiźmie wywołuje anemię, jest ono bowiem konieczne do wytwarzania hemoglobiny zawartej w krwinkach czerwonych krwi. Niezbędnym składnikiem organizmu jest również woda, której znajduje się najwięcej, dlatego musimy dbać o codzienne uzupełnianie jej niedoborów. Woda znajduje się w znacznych ilościach we wszystkich artykułach spożywczych. Spożywamy ją w różnych napojach, w formie zup lub czystej postaci.

Odżywianie się jest więc nie tylko warunkiem, ale i przejawem życia. Decyduje ono nie tylko o jego utrzymaniu, ale także o zdrowiu człowieka.

Drugim bardzo ważnym warunkiem dobrego stanu zdrowia oprócz prawidłowego odżywiania się jest aktywność fizyczna. Aktywność fizyczna sprzyja zdrowiu. Ćwiczenia fizyczne odgrywają odgrywają podstawową rolę w utrzymaniu zdrowia fizycznego i umysłowego. Regularna aktywność fizyczna zmniejsza ryzyko występowania bólu w klatce piersiowej oraz zawału, przeciwdziała powstawaniu otyłości, która dość często prowadzi do nadciśnienia tętniczego a nierzadko także do cukrzycy. Ćwiczenia fizyczne powodują „przepłukiwanie” tętnic odżywiających mięsień sercowy. Funkcjonowanie serca i płuc, mięśni i stawów, a nawet mózgu można poprawić zwiększając dzienną porcję ćwiczeń fizycznych.

Uprawianie ćwiczeń fizycznych przez dłuższy czas zwiększa wydolność wielu organów np.:

1. Mięśnie – zwiększenie siły mięśni wiąże się z efektywniejszym wykorzystywaniem

tlenu, co pozwala im dłużej pracować,

2. Stawy – utrzymanie prawidłowej ruchomości stawów zmniejsza ryzyko

wystąpienia ich bolesności i zesztywnienia w starszym wieku,

3. Serce – wydolniejsze serce poprawia krążenie krwi w całym organiźmie,

4. Płuca – wzmożona praca płuc pozwala zwiększyć ilość pobieranego tlenu,

5. Skóra – wzmożony przepływ krwi przez naczynia skórne sprawia, że wygląda  zdrowo.

Racjonalne ćwiczenia fizyczne, ruch na świeżym powietrzu oraz uprawianie dyscyplin sportowych przyczyniają się do podniesienia zdolności do pracy oraz stanowią istotny czynnik hartujący organizm. Pod wpływem ćwiczeń fizycznych i ruchu na świeżym powietrzu przyspiesza się przemiana materii, lepsze staje się przyswajanie pokarmów, szybciej rozwijają się mięśnie, co w sumie daje lepszą kondycję fizyczną. Z kolei dobra kondycja fizyczna sprzyja występowaniu pozytywnych cech charakteru, jak odwaga, zdyscyplinowanie, wytrwałość, umiejętność współżycia i współdziałania w zespole. Sprawność fizyczna nie oznacza tego samego co sportowy wyczyn, jest to umiejętność pokonywania wysiłku fizycznego związanego codziennymi czynnościami, przy jednoczesnym zachowaniu rezerwy energii uruchamianej w razie nagłej, nieoczekiwanej potrzeby.

Zatem, jeśli trzymamy się zdrowej diety i mamy sprawne ciało, mamy ogólnie lepsze samopoczucie. Nasz umysł jest aktywniejszy, a my sami lepiej śpimy, lepiej radzimy sobie ze stresem i jesteśmy odporniejsi na choroby. Nie ulega żadnej wątpliwości, że stymulacja ruchowa przyspiesza rozwój motoryczny oraz, że ruch przyczynia się do prawidłowego rozwoju funkcji i struktur naszego organizmu. Nie tylko odpowiedni poziom aktywności ruchowej, lecz także zapewnienie odpowiednich składników energetycznych warunkuje utrzymywanie się wysokiej wydolności organizmu. Zdolność sprawnego zaopatrywania tkanek w tlen oraz utrzymywanie się w nich wysokiego ciśnienia tlenu są ważne dla efektywnego wykonywania pracy fizycznej i umysłowej jak również dla ogólnego stanu zdrowia organizmu. Rodzaj i ilość pożywienia łącznie z płynami, wpływa nie tylko na stan zdrowia ale także na sposób znoszenia i wykonywania aktywności fizycznej, są niezbędne i wpływają na prawidłowy rozwój i zdrowie człowieka.