Postawy rodzicielskie są uważane przez wielu badaczy za czynnik, od którego w dużej mierze zależy rozwój dziecka i jego przyszłość. Z pewnością są tym czynnikiem życia rodzinnego, który daje o sobie znać najwcześniej - nie tylko wtedy, gdy dziecko pojawi się na świecie, ale już w łonie matki.

Teoria behawiorystyczna – regulacja zachowania człowieka przebiega na poziomie reaktywno-nawykowym S->R (s –bodziec, R – reakcja). Behawioryści odrzucili model człowieka aktywnego i samodzielnego, określonego przez wewnętrzne motywy i dążenia. Osobowość człowieka jest dla nich rezultatem struktury uwzniośleń (społecznego uczenia się ).

Człowiek już od momentu urodzenia uczestniczy w różnego rodzaju grupach . Pierwszą z nich jest rodzina , która dla większości jest grupą najważniejszą.

Średniowiecze było najdłużej trwającą epoką, powstało w momencie upadku cesarstwa rzymskiego. Wojny, zubożenie miast i miasteczek spowodowały gwałtowny zanik szkół. Niekiedy rodziny zamożne starały się dawać ogładę umysłową swoim dzieciom, lecz i to z czasem zanikło. Kościół musiał przejąć rolę opiekuna wykształcenia, chcąc nawracać barbarzyńskie ludy. Nie mógł się oprzeć na wychowaniu starożytnym, ponieważ poglądy te były sprzeczne.

Wpływ wychowawczy rodziny jest najsilniejszy we wczesnych stadiach rozwoju, w okresie dzieciństwa, gdy jednostka nie podlega jeszcze, lub podlega w ograniczonej mierze, oddziaływaniom innych instytucji, a za opiekę nad nią i jej wychowanie odpowiedzialni są przede wszystkim rodzice.

Sama nazwa pedagogika jest pochodzenia greckiego i oznacza “kierowanie dzieckiem”. Pierwotny sens tej nazwy nie wskazywał na teoretyczny charakter pedagogiki lecz uwydatniał jej praktyczne znaczenie. W czasach greckich dzięki działalności sofistów – pedagogika stała się nie tylko praktycznym działaniem wychowawczym, lecz również refleksją nad warunkami i celami tego działania oraz nad jego skutecznością. Obecnie pedagogika jest jednorodną nauką zajmującą się całością zjawisk wychowawczych, tzn. warunkami, w których one przebiegają, celami, którym mają służyć, procesem i treścią działalności wychowawczej, metodami, które mają jej zapewnić skuteczność, oraz instytucjami, które tą działalność prowadzą.

„Twórczość” nie była znana w filozofii , teologii i sztuce europejskiej przez blisko tysiąc lat .Grecy przywilej swobodnego powoływania do życia rzeczy , które wcześniej nie istniały , przyznawali tylko poetom . Dopiero Rzymianie stworzyli osobne pojęcie nazywające czynności tworzenia .

Instytucja szkoły po raz pierwszy pojawiła się w Starożytności. Oczywiście ówczesna szkoła nie miała dużo wspólnego z dzisiejszymi uczelniami. Jedynym pewnym celem i charakterystyczną wspólną cechą jest przekazywanie wiedzy – nauczanie.

Skini, jak każda subkultura, stali się autorami duchowego i materialnego dobra części naszej cywilizacji. Dorobek skinów to trzydzieści lat historii, własne obyczaje oraz specyficzna ideologia. Subkultura ta wytworzyła własny język (slong), symbole charakterystyczne tylko dla siebie. Formalnie uznani za subkulturę, skini nie należą do ulubieńców opinii publicznej. Nawet tolerancyjna młodzież ma o nich złe zdanie. „Skin na ulicy” traktowany jest jako uosobienie zła, grupa skinów to potencjalna zadyma.

Pedagogika istnieje od początku ludzkości. Człowiek zawsze musiał wychowywać dzieci i młodzież, zmieniały się tylko formy wychowania z rozwojem życia społecznego i kultury na przełomie wieków.